Gremlin bel.
Het verhaal gaat over een oude grijze, bebaarde biker die op een late avond, op zijn motorfiets, naar huis reed. In de zadeltassen van zijn motor zaten geschenken en snuisterijen voor de kinderen die in het weeshuis woonden waar hij werkte. Terwijl hij alleen in de koele avond naar huis reed, voelde hij zich gelukkig met het leven dat hij leefde, de kinderen in het weeshuis, zijn motorvrienden en vooral zijn motorfiets, die hem nog nooit in de steek had gelaten. Hij had op deze motorfiets vele kilometers getoerd en hij en zijn motorfiets waren een twee eenheid, een gevoel zoals alleen bikers dat kunnen ervaren.
Terwijl hij in de late avonduren voortreedt, de volle maan oplichtte en de silhouetten van de bomen angstaanjagende schaduwen wierpen op het asfalt, wist de oude grijsaard niet dat hij een paar kilometer verderop opgewacht zou worden met de bedoeling hem een ongeluk te laten overkomen.
Road Gremlins zijn kwade wezentjes die obstakels op de weg achterlaten – oude dempers, stukjes rubber, dozen, dieselbrandstof en andere onverklaarde objecten die er onverwacht voor zorgen dat een band lek raakt of een ketting of riem breekt. Ze jagen ook dieren en herten die het pad kruizen van niets vermoedende bikers. Het enige doel van Road Gremlins is om een biker te laten crashen, het zijn slechte en vervelende kleine schepsels.
Terwijl de motorrijder de bocht rondde werd zijn zicht onttrokken aan de obstakels die op de weg waren achter gelaten door de Gremlins. Met een daverde klap schoof hij onderuit. Uiteindelijk werd hij wakker in een droge greppel, gedesillusioneerd en door de klap ontnomen van de lucht in zijn longen
De oude biker lag daar, hulpeloos en niet in staat om te bewegen toen hij de kwelgeesten op zich af zag komen om hun gruwelijke werk af te maken. Hij greep naar een zadeltas die naast hem lag. De oude grijsaard was niet van plan om zich over te geven aan de Gremlins en hij begon dingen uit de zadeltas naar hen te gooien. Uiteindelijk had hij van alles naar hen gegooid echter zonder resultaat. Het enige dat hij nog kon grijpen was een klein zilveren belletje. Aangezien dat het laatste voorwerp was dat hij had gooide hij er niet mee maar begon te bellen. Verrassend genoeg leek het geluid van de rinkelende bel de Gremlins te verwarren en ze bleven staan en beëindigden hun aanval. De oude motorrijder was verrast over dit effect en hoewel hij nog erg suf was voelde hij zich toch opgelucht., maar hij was nog steeds dizzy en tot weinig weerstand in staat. Hij wist niet hoe lang de bel de Gremlins zou weghouden.
De Gremlins hielden halt tussen hem en zijn motorfiets waardoor een eventuele vluchtweg was afgesneden.
Niet ver daar vandaan waren twee andere motorrijders toevallig net gestopt om een kamp voor de nacht te maken. Ze waren zich niet bewust van het ongeluk dat even tevoren was gebeurt, omdat ze ver achter de oude biker hadden gereden en waren gestopt voor de bocht waar de oude biker was gecrasht. Toen ze waren gestopt en hun motoren hadden uitgeschakeld hoorden ze de bel rinkelen. Omdat ze het geluid niet echt konden plaatsen en het dat een raar iets vonden om dit te horen in de late avond gingen ze op onderzoek uit. Uiteindelijk vonden ze de oude biker in een droge greppel met de Gremlins om hem heen. Zonder angst sprongen de twee motorrijders tussen de oude biker en de Gremlins. Er ontstond een gevecht waarbij de Gremlins gevoelige verliezen leden en het hazenpad kozen. De oude biker was dankbaar voor hun hulp en bood zijn redders geld aan, maar ze weigerden elke betaling te aanvaarden.
De oude motorrijder wilde toch zijn dankbaarheid tonen en hij wilde de twee motorrijders niet laten vertrekken zonder iets hen iets te geven voor hun goede daad. De oude fietser sneed twee stukken leer uit zijn kwasten van de zadeltassen en bond een aan elk stuk een belletje. Vervolgens bevestigde hij de bellen aan de motorfietsen en wel zo dicht mogelijk bij de grond. De oude biker vertelde vervolgens aan zijn nieuwe vrienden dat ze met die bellen aan hun motoren beschermd zouden worden tegen verkeersongevallen en als ze ooit in de problemen zouden komen bel konden luiden en een collega-biker te hulp zouden komen.
Dus als je ooit een biker met een motor met een bel ziet, weet je dat hij gezegend is met het belangrijkste in het leven – vriendschap van een mede biker.